Nieborzyn - W 1850 roku Józef Lutostański buduje w Nieborzynie piętrowy dwór murowany z cegły
i zakłada wokół niego park krajobrazowy o zróżnicowanym składzie gatunkowym. Dwór był usytuowany centralnie z widokiem na staw parkowy. W latach 1910-1912 na obrzeżach parku powstaje mały dworek, który przetrwał do dnia dzisiejszego. W czasie okupacji stary dwór zamieszkuje niemiecki zarządca, w nowym mieszczą się biura zarządu majątku. Po wojnie majątek zostaje rozparcelowany. Stary dwór ulega dewastacji i w 1950 roku zostaje rozebrany. Przerzedzony zostaje drzewostan parkowy. Charakterystyka układu przestrzennego i stanu zachowania parku.

W parku o powierzchni 2,2 ha wyróżnić można kilka wnętrz różniących się funkcją
i charakterem. Centralne miejsce zajmuje budynek Warsztatu Terapii Zajęciowej. Teren wokół budynku jest ogrodzony i zagospodarowany (parking, altana, ogród ozdobny). Przy wjeździe do Warsztatu mieści się niewielki plac zabaw. Do parku wchodzi się od północny. Droga wjazdowa prowadzi do rozległej polany otoczonej od południa i zachodu alejami grabowymi. Polana ta pełni obecnie funkcję terenu sportowego. Przy północnej granicy parku znajduje się obniżenie terenu – ślad po dawnym stawie parkowym. Drzewostan rosnący wzdłuż drogi gruntowej zdominowany jest samosiewami robinii akacjowej. Południowo-wschodnią część parku zajmuje starodrzew pochodzący z okresu zakładania parku.